Sigmund Freud
Article
July 3, 2022

Sigmund Freud (FROYD, Duits: [ˈziːkmʊnt ˈfʁɔʏ̯t]; geboren Sigismund Schlomo Freud; 6 mei 1856 - 23 september 1939) was een Oostenrijkse neuroloog en de grondlegger van de psychoanalyse, een klinische methode voor het evalueren en behandelen van pathologieën in de psyche door middel van dialoog tussen een patiënt en psychoanalyticus. Freud werd geboren uit Galicisch-joodse ouders in de Moravische stad Freiberg, in het Oostenrijkse keizerrijk. Hij promoveerde in 1881 tot doctor in de geneeskunde aan de universiteit van Wenen. Na het voltooien van zijn habilitatie in 1885, werd hij benoemd tot docent neuropathologie en werd hij een aangesloten professor in 1902. Freud woonde en werkte in Wenen, waar hij in 1886 zijn klinische praktijk had opgezet. In 1938 verliet Freud Oostenrijk om te ontsnappen aan de nazi-vervolging. Hij stierf in ballingschap in het Verenigd Koninkrijk in 1939. Bij de oprichting van de psychoanalyse ontwikkelde Freud therapeutische technieken zoals het gebruik van vrije associatie en ontdekte hij overdracht, waarmee hij zijn centrale rol in het analytische proces vestigde. Freuds herdefiniëring van seksualiteit om haar infantiele vormen te omvatten, bracht hem ertoe het Oedipus-complex te formuleren als het centrale principe van de psychoanalytische theorie. Zijn analyse van dromen als wensvervulling leverde hem modellen op voor de klinische analyse van symptoomvorming en de onderliggende mechanismen van repressie. Op deze basis werkte Freud zijn theorie van het onbewuste uit en ging hij verder met het ontwikkelen van een model van psychische structuur bestaande uit id, ego en super-ego. Freud postuleerde het bestaan van libido, geseksualiseerde energie waarmee mentale processen en structuren zijn belegd en die erotische gehechtheden genereert, en een doodsdrift, de bron van dwangmatige herhaling, haat, agressie en neurotisch schuldgevoel. In zijn latere werken ontwikkelde Freud een brede interpretatie en kritiek op religie en cultuur. Hoewel de psychoanalyse in het algemeen achteruitgaat als diagnostische en klinische praktijk, blijft ze invloedrijk binnen de psychologie, psychiatrie en psychotherapie, en in de geesteswetenschappen. Het blijft dus een uitgebreid en zeer omstreden debat genereren over de therapeutische werkzaamheid, de wetenschappelijke status en de vraag of het de feministische zaak bevordert of belemmert. Niettemin is het werk van Freud doordrenkt van het hedendaagse westerse denken en de populaire cultuur. W.H. Audens poëtische hommage aan Freud uit 1940 beschrijft hem als iemand die "een heel klimaat van mening heeft gecreëerd / waaronder we onze verschillende levens leiden".