جیمز گیلری
جیمز گیلری (13 اوت 1756 - 1 ژوئن 1815) کاریکاتوریست و چاپگر بریتانیایی بود که به خاطر طنزهای سیاسی و اجتماعی حکاکی شدهاش که عمدتاً بین سالهای 1792 تا 1810 منتشر شده بود، مشهور بود. بسیاری از آثار او در گالری پرتره ملی لندن نگهداری میشوند.
گیلری را «پدر کاریکاتور سیاسی» نامیدهاند و آثارش به طنز جورج سوم، ناپلئون، نخستوزیرها و ژنرالها میپردازد. که به عنوان یکی از دو کاریکاتوریست تأثیرگذار، ویلیام هوگارث شناخته میشود، شوخ طبعی و شوخ طبعی گیلری، دانش زندگی، باروری منابع، حس شدید مضحک و زیبایی اجرا، در یک لحظه جایگاه اول را در میان کاریکاتوریستها به او داد. .
اوایل زندگی
او در چلسی لندن به دنیا آمد. پدرش به عنوان یک سرباز خدمت کرده بود: او یک بازوی خود را در نبرد فونتنوی از دست داد و ابتدا به عنوان یک زندانی و سپس به عنوان یک مستمری بگیر در فضای باز در بیمارستان چلسی بستری شد. گیلری زندگی خود را با یادگیری حکاکی حروف آغاز کرد که به زودی در آن مهارت یافت. او که این شغل را آزاردهنده میدانست، سپس برای مدتی با گروهی از بازیکنان پرسهزن سرگردان شد. پس از یک تجربه شطرنجی، او به لندن بازگشت و به عنوان دانشجو در آکادمی سلطنتی پذیرفته شد و با حکاکی از خود حمایت کرد و احتمالاً تعداد قابل توجهی کاریکاتور با نامهای ساختگی منتشر کرد. کاریکاتورهای او تقریباً همه به صورت اچینگ هستند، برخی نیز با آکواتین، و تعدادی نیز با تکنیک استیپل. هیچ کدام را نمی توان به درستی به عنوان حکاکی توصیف کرد، اگرچه این اصطلاح اغلب برای توصیف آنها استفاده می شود. آثار هوگارت لذت و مطالعه سالهای اولیه او بود. Paddy on Horseback که در سال 1779 ظاهر شد، اولین کاریکاتور است که مطمئناً متعلق به اوست. دو کاریکاتور در مورد پیروزی دریایی دریاسالار رادنی در نبرد سنتز که در سال 1782 منتشر شد، از اولین مجموعههای به یاد ماندنی طرحهای سیاسی او بود.
زندگی بزرگسالی
نام ناشر و فروشنده چاپ گیلری، هانا همفری - که مغازه اش ابتدا در 227 استرند، سپس در خیابان نیو باند، سپس در خیابان اولد باند و در نهایت در خیابان سنت جیمز بود - به طور جدایی ناپذیری با نام خود کاریکاتوریست مرتبط است. گیلری در تمام دوران شهرتش با خانم (که اغلب خانم) همفری نامیده می شود زندگی می کرد. اعتقاد بر این است که او چندین بار به فکر ازدواج با او افتاد، و در یک مورد این جفت در راه کلیسا بودند، زمانی که گیلری گفت: "این یک رابطه احمقانه است، خانم همفری. ما خیلی راحت با هم زندگی می کنیم. بهتر است تنها باشم." با این حال، هیچ مدرکی برای حمایت از داستانهایی که رسواییسازان درباره روابط خود اختراع کردهاند، وجود ندارد. یکی از آثار گیلری، «تووپنی ویست»، تصویری از چهار نفر است که در حال ورق بازی هستند، و شخصیتی که در سمت چپ نشان داده شده است، یک خانم مسن با عینک و کلاه، به طور گسترده تصور میشود که تصویری دقیق از خانم همفری است.
بشقاب های گیلری در ویترین مغازه هامفری، جایی که جمعیت مشتاق آنها را بررسی می کردند، آشکار شد. یکی از چاپهای بعدی او، آب و هوای بسیار لغزنده، مغازه خانم همفری را در خیابان سنت جیمز در پسزمینه نشان میدهد. در ویترین تعدادی از چاپ های قبلی گیلری، مانند عروسک Tiddy-Dall the Great French Gingerbread Maker، Drawing Out a New Batch of Kings. مرد او، تالی در حال مخلوط کردن خمیر، طنزی در مورد تمایلات پادشاهی ناپلئون، در ویترین نشان داده شده است.
بینایی گیلری در سال 1806 شروع به از بین رفتن کرد. او شروع به استفاده از عینک کرد اما آنها رضایت بخش نبودند. جیمز گیلری که نمی توانست با استانداردهای قبلی خود کار کند، افسرده شد و به شدت شروع به نوشیدن کرد. او آخرین چاپ خود را در سپتامبر 1809 تولید کرد. در نتیجه نوشیدن زیاد، گیلری در طول زندگی بعدی خود از نقرس رنج می برد.
آخرین اثر او، از طرحی از Bunbury، با عنوان داخلی یک آرایشگاه در Assize Time است و به سال 1811 مربوط می شود. در حالی که او درگیر آن بود، دیوانه شد، اگرچه گهگاهی از سلامت عقل برخوردار بود، که در آخرین بار از آن استفاده می کرد. کار کردن نزدیک شدن به جنون ممکن است با عادات غیرمعقول او تسریع شده باشد.
در ژوئیه 1811، گیلری اقدام به کشتن خود کرد