هولیگانیسم فوتبال
![]()
هولیگانیسم فوتبال، هولیگانیسم فوتبال یا معمولاً شورش فوتبال، نوعی نافرمانی مدنی است که شامل رفتارهای خشونت آمیز یا جنگ طلبانه است که توسط تماشاگران در رویدادهای فوتبال انجمن انجام می شود. هولیگانیسم فوتبال معمولاً شامل درگیری بین باندهایی است که در انگلیسی به عنوان شرکت های فوتبال شناخته می شوند (برگرفته از زبان عامیانه انگلیسی برای یک باند جنایتکار) که برای ارعاب و حمله به هواداران تیم های دیگر تشکیل شده اند. سایر اصطلاحات انگلیسی زبان که معمولاً در ارتباط با شرکت های هولیگان استفاده می شود عبارتند از: "Army"، "Boys"، "Bods"، "Casuals" و "Crew". برخی از باشگاه‌ها رقابت‌های دیرینه‌ای با سایر باشگاه‌ها دارند و هولیگانیسم مرتبط با مسابقات بین آنها (که گاهی دربی محلی نامیده می‌شود) احتمالاً شدیدتر است.
درگیری ممکن است قبل، حین یا بعد از مسابقات رخ دهد. شرکت‌کنندگان اغلب مکان‌هایی را دور از استادیوم‌ها انتخاب می‌کنند تا از دستگیری توسط پلیس جلوگیری کنند، اما درگیری می‌تواند به طور خود به خود در داخل استادیوم یا خیابان‌های اطراف رخ دهد. در موارد شدید، هولیگان‌ها، پلیس و عابران کشته شده‌اند و پلیس ضدشورش مداخله کرده است. خشونت به رهبری هولیگان «اگرو» (مخفف «پرخاشگری») و «بووور» (تلفظ کاکنی به معنای «مزاحمت»، یعنی دردسر) نامیده می‌شود.
هولیگان هایی که وقت و پول دارند ممکن است تیم های ملی را در بازی های خارج از خانه دنبال کنند و در مقابل هولیگان های تیم میزبان رفتار هولیگانی کنند. آنها همچنین ممکن است درگیر اختلالاتی شوند که عموم مردم را درگیر می کند. در حالی که شرکت های سطح ملی در قالب شرکت های سطح باشگاهی وجود ندارند، هولیگان های حامی تیم ملی ممکن است از نام جمعی استفاده کنند که نشان دهنده وفاداری آنها باشد.
رفتار
هولیگانیسم فوتبال شامل طیف گسترده ای از رفتارها می شود، از جمله:
تمسخر، اغلب با توهین نژادی یا سخنان نفرت
تف کردن
جنگ غیر مسلحانه
پرتاب اشیا به داخل زمین، چه به منظور آسیب رساندن به بازیکنان و مسئولان و چه به عنوان یک حرکت توهین آمیز.
پرتاب اشیاء به طرف هواداران مخالف، از جمله سنگ، آجر، سکه، شراره، آتش بازی و کوکتل مولوتف.
مبارزه با سلاح هایی از جمله خفاش های ورزشی، بطری های شیشه ای، سنگ، میلگرد، چاقو، قمه و سلاح گرم.
رفتار بی نظم جمعیت مانند هل دادن، که ممکن است باعث فروریختن وسایل استادیوم مانند نرده ها و دیوارها شود. اثرات مشابهی ممکن است زمانی رخ دهد که جمعیت های قانونمند سعی در فرار از بی نظمی ناشی از هولیگان ها دارند.
آتش زدن زمین و قرار دادن نشان تیم رقیب در چمن.
در برخی جاها وندالیسمی به شکل گرافیتی برای تبلیغ تیم های فوتبال به ویژه در شهرهای دربی انجام می شود.
یک هولیگانیسم بسیار خشن و شدید ممکن است به عنوان یک عمل تروریستی تلقی شود، به ویژه اقداماتی که شامل سلاح می شود. هولیگانیسم خشونت آمیز ممکن است باعث مداخله پلیس ضدشورش یا در برخی کشورها ارتش شود.
تاریخ اولیه
خشونتی که عموماً با رویدادهای ورزشی تیمی و نتایج آنها مرتبط است، تاریخچه ای مستند دارد که حداقل به شورش های نیکا در طول امپراتوری بیزانس می رسد.
اولین نمونه خشونت مرتبط با ورزش های تیمی مدرن ناشناخته است، اما پدیده خشونت مربوط به فوتبال را می توان به قرن چهاردهم انگلستان ردیابی کرد. در سال 1314، ادوارد دوم فوتبال را ممنوع کرد (در آن زمان، یک فعالیت خشونت‌آمیز و سرکش که در آن روستاهای رقیب با لگد زدن به مثانه خوک در سراسر گرمی محلی انجام می‌شد) به این دلیل که معتقد بود بی‌نظمی پیرامون مسابقات ممکن است منجر به ناآرامی اجتماعی یا حتی خیانت شود. بر اساس یک مقاله دانشگاهی دانشگاه لیورپول، درگیری در یک مسابقه 1846 در دربی، انگلستان، نیاز به خواندن قانون شورش و دو گروه از اژدها داشت تا به طور مؤثر به جمعیت بی نظم پاسخ دهند. این مقاله همچنین "تهاجمات به زمین" را به عنوان یک اتفاق رایج در دهه 1880 در فوتبال انگلیس معرفی کرد. اولین نمونه های ثبت شده هولیگانیسم فوتبال در بازی مدرن ظاهراً در دهه 1880 در انگلیس رخ داده است، دوره ای که گروه های حامی محله ها را مرعوب می کردند. علاوه بر حمله به داوران، هواداران و بازیکنان حریف. در سال 1885، پس از اینکه پرستون نورث اند در یک بازی دوستانه 5-0 استون ویلا را شکست داد، هر دو تیم درگیر شدند.
